90 δευτερόλεπτα

Τι μπορεί να κάνει κάποιος μέσα σε 90 δευτερόλεπτα; Μοιάζουν λίγα μα είναι πάρα πολλά. Γιατί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ένας άνθρωπος μπορεί:
Να βγει στον δρόμο και να ακολουθήσει κάποιον άγνωστο, παρατηρώντας τον καλά. Και να αναρωτηθεί μετά: Είμαι έτοιμος να νυμφευθώ το πλήθος; Να γίνω ένα μαζί του;
Να παρατηρήσει το πέταγμα μιας μύγας που νιώθει κίνδυνο και προσπαθεί να γλιτώσει. Πώς τα καταφέρνει αυτό το εντομάκι ενώ εγώ το τρώω το κεφάλι μου;
Να αναλογιστεί σε πόσες φωτογραφίες που τράβηξαν άγνωστοι υπάρχει εν αγνοία του, σαν ένας τυχαίος περαστικός στο φόντο τους. Δηλαδή, να εννοήσει σε πόσες ανθρώπινες ιστορίες είναι ένας αμελητέος κομπάρσος.
Να παρατηρήσει τους άλλους οδηγούς στις διπλανές λωρίδες κυκλοφορίας σ’ έναν δρόμο με κίνηση. Τι πιστεύει ο κάθε ένας οδηγός βλέποντας τον άλλο;
Να αναλογιστεί τι θα συνέβαινε αν η Γη σταματούσε να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της όπως εμείς γύρω από τον δικό μας.
Να σηκωθεί το βράδυ και ν’ ανοίξει την πόρτα του ψυγείου του ξανά και ξανά. Να προσπαθήσει να δει το σκοτάδι μες στη συσκευή πριν προλάβει να ανάψει το λαμπάκι του θαλάμου. Κι έπειτα να ξαπλώσει ξανά, ανοίγοντας το δικό του πορτάκι μέσα του. Τι θα δει;

Ο Σάκης Σερέφας, μέσα από 58 ευφάνταστα και στοχαστικά κείμενά του, προτείνει 58 ανατρεπτικούς τρόπους για να γνωρίσει κάποιος τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του. Μέσα σε 90 δευτερόλεπτα την κάθε φορά.
Τι ψυχή έχουν τα έρημα;

Αγοράστε ένα φτηνό χρονόμετρο και μετρήστε τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος μέσα σε ενενήντα δευτερόλεπτα, δίχως να βιάζεται. Μπορεί να βράσει ένα αυγό. Να ανακαλέσει και να ξετυλίξει στη μνήμη του μια εικόνα από το περσινό καλοκαίρι. Να φάει την πέτσα από ένα γιαούρτι. Να κάνει ζάπινγκ σε ογδόντα ένα κανάλια. Να φυτέψει έναν βολβό τουλίπας. Να μελετήσει, κοιτώντας έξω από το παράθυρό του, τον γείτονα καθώς κυνηγάει το παιδί του στο μπαλκόνι. Να διαβάσει ένα σονέτο του Σαίξπηρ. Να στείλει ένα διαδικτυακό γράμμα τριών αράδων. Να ερωτευτεί. Ναι, ναι, ναι. Να ερωτευτεί. Από εργαστηριακές έρευνες που έχουν γίνει, φαίνεται πως η ανθρώπινη συσκευή χρειάζεται από ενενήντα δευτερόλεπτα έως τέσσερα λεπτά της ώρας για να αποφασίσει εάν κάποια άλλη ανθρώπινη συσκευή την ελκύει ερωτικά ή όχι. Ο έρωτας με την πρώτη ματιά αποτελεί μια από τις πλέον πρακτικές αυτορρυθμίσεις του ανθρώπινου σκληρού δίσκου: Ή αποθηκεύεται για πάντα η πληροφορία «έρωτας» ή πηγαίνει κατευθείαν στον κάδο.
Απόσπασμα από το βιβλίο